Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego jest obchodzony 21 lutego. Został on ustanowiony przez UNESCO* 17 listopada 1999 roku na pamiątkę tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w Dhace - stolicy Bangladeszu. Podczas pokojowej demonstracji 21 lutego 1952 r. zginęło pięciu studentów domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego.
Data ta ma nie tylko upamiętniać przywołane wydarzenia, ale także przypominać o różnorodności językowej oraz o tym, iż język to najpotężniejsze narzędzie ochrony i rozwoju wspólnego dziedzictwa kulturowego ludzkości.
W historii Polski przykładem obrony języka ojczystego był strajk dzieci wrzesińskich – uczennic i uczniów Katolickiej Szkoły Ludowej we Wrześni (w latach 1901–1902). Dzieci sprzeciwiały się germanizacji szkół, czyli nauce religii i modlitwom w języku niemieckim. Protestowali również rodzice, którzy nie zgadzali się na używanie przemocy wobec dzieci przez pruskie władze szkolne.
Dlatego język ojczysty, jest ważnym świadectwem tożsamości narodowej - wyróżniającym i jednocześnie jednoczącym mieszkańców danego państwa. O jego wadze i roli niech świadczą słowa naszych polskich wieszczy:
"A niechaj narodowie wżdy postronni znają,
Iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają".
Mikołaj Rej
"Chodzi mi o to, aby język giętki
Powiedział wszystko, co pomyśli głowa...".
Juliusz Słowacki
"Bądź z serca pozdrowiona,
Ojczysta święta mowo!
Niby łańcuchem złotym
Wiąże nas twoje słowo.
(...)
Tyś nasza twierdza, tarcza,
Opieka i obrona,
Ojczysta święta mowo,
Bądź z serca pozdrowiona".
Leopold Staff
* UNESCO to organizacja, której celem jest wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka, bez względu na kolor skóry, status społeczny i religię.
